🐼 Co Gorsze Udar Czy Wylew
To może być zawał serca. – silny ból w klatce piersiowej, najczęściej za mostkiem. – piekący, gniotący, rozrywający ból promieniujący do ramienia, zwłaszcza lewego barku, do dłoni
Udar krwotoczny. Jak nazwa wskazuje udar krwotoczny jest wynikiem krwawienia, dokładnie krwawienia wewnątrzczaszkowego. Objawy jednak wynikają z ucisku krwiaka na tkankę nerwą mózgu, a co za tym idzie – ze zmniejszenia dopływu krwi odżywiającej mózg, a także podwyższenia ciśnienia śródczaszkowego.
Schemat działania wg Ignaca :) Mamy nerwicę - uwierzamy w to i pogadzamy się z tym. Mamy objawy nerwicowe i żadne inne - uwierzamy w to, pogadzamy się z tym i staramy się je ignorować (staramy się działać tak jak by ich nie było nie pozwalając aby zaburzały nam codzienne funkcjonowanie).
Jak wykryc Cichy udar? Objawy cichego udaru to m.in.: problemy z równowagą, częste upadki, wyciek moczu, zmiany nastroju, zmniejszona zdolność myślenia. Co jest gorsze udar czy wylew? Do udaru niedokrwiennego może dojść, jeśli nastąpi niedotlenienie pewnej części mózgu z powodu zamknięcia naczynia krwionośnego. Wylew z kolei
Zawroty głowy lub zaburzenia równowagi. Podwójne widzenie lub zaburzenia widzenia (osoba z udarem może nie widzieć na jedno lub oboje oczu) Omdlenie. Silny ból głowy. Zaburzenia węchu lub smaku. Przyjmuje się, że objawy miniudaru trwają zwykle zaledwie kilka minut, jednak mogą też utrzymywać się do 24 godzin.
Udar jest sytuacją, w której dochodzi do nagłego upośledzenia krążenia krwi w obrębie mózgu. Może powstawać w dwojaki sposób. Udar mózgu może być bowiem spowodowany zahamowaniem dopływu krwi do mózgu lub wylewem krwi do tego organu. Mówi się wówczas o udarze niedokrwiennym lub krwotocznym. W obu przypadkach konsekwencją przebycia tej dolegliwości może być nabyta
Oto niektóre z najlepszych sposobów na naprawienie podkręconych palców: 1. Ćwiczenia rehabilitacyjne. Ćwiczenia terapeutyczne na podwinięte palce stóp to najskuteczniejsza, nieinwazyjna metoda leczenia. Działa najlepiej, gdy zwinięte palce są wynikiem urazu neurologicznego, takiego jak udar.
Udar mózgu – objawy, przyczyny, leczenie. Udar mózgu, czyli obumarcie jego części, to wynik zatrzymania dopływu krwi. Objawy opisuje akronim - Usta wykrzywione, Dłonie opadnięte, Artykulacja utrudniona, Rozmazane widzenie. Najczęstszą przyczyną jest zator mózgowy czyli zablokowanie naczynia mózgowego przez skrzeplinę.
W przypadku współwystępowania wylewu w oku i bólu głowy, czy uczucia kołatania serca, należy pilnie udać się do lekarza, ponieważ świadczy to o możliwości występowania poważnych chorób ogólnoustrojowych. Wylew w oku – leczenie Wylew podspojówkowy zazwyczaj ustępuje samoistnie i nie wymaga specjalistycznego leczenia.
LSCD. Udar we śnie dotyczy 1 na 5 przypadków pacjentów z udarem mózgu. Jest częstym źródłem lęku dla osób zagrożonych problemami kardiologicznymi, dlatego warto wiedzieć, co sprzyja jego wystąpieniu. Wyjaśniamy, czym jest „wake-up stroke”, u której godzinie dochodzi do niego najczęściej i kto jest nim najbardziej zagrożony – a także jak rozpoznać alarmujące objawy udaru, wymagające szybkiego udzielenia treściCzym jest udar po przebudzeniu, czyli „wake-up stroke”?Kto jest najbardziej narażony wybudzający udar?Alarmujące objawy udaru mózgu Czym jest udar po przebudzeniu, czyli „wake-up stroke”?Udar to nagły problem wymagający natychmiastowej pomocy medycznej. Niestety, ten zagrażający życiu incydent kardiologiczny może wydarzyć się w dowolnym momencie, również podczas snu. Według różnych badań ma to miejsce w 8-28 proc. udarów, a w źródłach polskich podaje się, że jest to ok. 20 proc. pacjentów z udarem jest, by obudzić się z objawami udaru mózgu wskutek tego, że wydarzył się on podczas snu. W takiej sytuacji czasem mówi się o „wake-up stroke”, czyli udarze wybudzającym, albo też względem medycznym wybudzający udar nie różni się niczym od zwykłego udaru, jednak może mieć o wiele groźniejsze skutki w związku z opóźnieniami w uzyskaniu pomocy. W przypadku osoby, która kładzie się spać z normalnym samopoczuciem i budzi z symptomami udaru, nie wiadomo, kiedy miał on według nowych doniesień wake-up stroke zachodzi tuż przed przebudzeniem, niezmiennie dla pacjenta liczy się każda minuta. Czas na udzielenie skutecznej pomocy to zaledwie 4,5 godziny, a z każdą chwilą stan pacjenta się szybkie udzielenie decyduje o zdrowiu i życiu osoby z udarem, ponieważ wiąże się on z zaburzeniem dopływu krwi do mózgu i powoduje bezpowrotne obumieranie komórek nerwowych. Do rozwoju tej sytuacji może dojść na skutek zablokowania dopływu krwi (jest to postać niedokrwienna, która stanowi większość przypadków) lub pęknięcia naczynia krwionośnego i wycieku krwi (wylew krwi do mózgu, który stanowi ok. 13 proc. udarów).Udary we śnie zwykle stwierdzane są począwszy od godziny 6 rano. W godzinach porannych do udaru najczęściej dochodzi około 8: jest najbardziej narażony wybudzający udar?Chociaż udary po przebudzeniu ma praktycznie takie same przyczyny i mechanizm, co udary występujące o innych porach, w badaniach udało się ustalić, że są częstsze u pewnych grup dla której udary mogą zachodzić we śnie, są okołodobowe zmiany w organizmie dotyczące pracy serca, ciśnienia krwi i jej krzepnięcia. Dlatego wake-up stroke może być większym zagrożeniem dla osób z zaburzeniami dotyczącymi wymienionych dotąd ustalono, wystąpieniu wake-up stroke sprzyjają:Migotanie przedsionków serca – częstsze występowanie epizodów migotania przedsionków serca stwierdza się z samego rana. Skoki ciśnienia krwi – udary we śnie częściej dotyczą osób z dużymi porannymi wahaniami skurczowego ciśnienia krwi (o 40-60 mm Hg), które najczęściej wynikają z sztywności naczyń krwionośnych wynikającej z ich chorób; u osób zdrowych poranne ciśnienie jest wyższe tylko o 20-25 mm Hg. Zaburzenia snu, zwłaszcza związane z obturacyjnych bezdechem sennym – choć dotyczy to udarów ogółem, w jednym z badań wykazano jednak, że te pacjenci doznający porannego udaru częściej należą do osób chrapiących (90,5 proc.) niż ci, u których mają one miejsce podczas czuwania (70 proc.). Złe wyniki lipidogramu – czynnikiem ryzyka udaru jest wysoki poziom cholesterolu we krwi, a według niektórych badań osoby przeżywające ten wybudzający mają zdecydowanie gorsze profile lipidowe niż ci, których uratowano po innego rodzaju udarze. Nadciśnienie tętnicze – ten ogólny czynnik ryzyka udaru jest szczególnie związany z występowaniem podczas snu udaru niedokrwiennego mózgu. Palenie tytoniu – zwiększa ryzyko udaru, a u osób dostających go we śnie dotyczy to szczególnie udaru będącego skutkiem wylewu krwi do mózgu Wiek – ryzyko wystąpienie udaru rośnie wraz z wiekiem i choć najczęściej dotyczy osób mających ok. 70 lat, w jednym z badań ten we śnie u większej liczby pacjentów miał miejsce nieco później, w 72. roku życia. W innym osoby przeżywające wybudzający udar byli znacznie młodsi niż ci, których wyratowano z udaru podczas czuwania. Udar pod czas snu częściej występuje w jego fazie REM, czyli gwałtownych ruchów gałek ocznych, kiedy najczęściej objawy udaru mózguUdar wymaga szybkiego rozpoznania, a to jest możliwe na podstawie objawów. Są one charakterystyczne i dość łatwe do rozpoznania, ponieważ często dotyczą tylko połowy najczęstszych objawów udaru, w tym również wake-up stroke, należą:zaburzenia lub utrata widzenia, niewyraźna mowa, osłabienie mięśni kończyn po jednej stronie ciała, opadanie kącika oka lub ust, zwiotczenie połowy twarzy, ból i zawroty głowy, dezorientacja. Rzadko pojawiają się zaburzenia czucia, inkontynencja moczowa, czkawka, problemy z koordynacją czy objawy podobne do które przywraca krążenie w mózgu po udarze niedokrwiennym, polega na dożylnym podaniu leku trombolitycznego w postaci tkankowego aktywatora plazminogenu (tPA). Leku nie wolno podawać w przypadku wylewu krwi do mózgu, przy którym u pacjenta musi zostać obniżone ciśnienie krwi. W pierwszej kolejności konieczne jest więc ustalenie typu wylewu, co dodatkowo przedłuża oczekiwanie na ofertyMateriały promocyjne partnera
Przejdź do zawartości StartPoznaj NeuroAiD™Efektywność NeuroAiD™Rehabilitacja po udarze mózguOpinieBaza wiedzyBezpłatne konsultacje w zakresie udaru mózguKup NeuroAiD™StartPoznaj NeuroAiD™Efektywność NeuroAiD™Rehabilitacja po udarze mózguOpinieBaza wiedzyBezpłatne konsultacje w zakresie udaru mózguKup NeuroAiD™ Niebezpieczny udar krwotoczny Niektórzy zamiennie stosują dwa pojęcia, czyli udar mózgu i wylew. Nie do końca to słuszne, ponieważ nie każdy udar jest wylewem. Wręcz przeciwnie, wylew stanowi około 15% wszystkich przypadków udaru, i dotyczy wyłącznie udaru krwotocznego. Warto zatem pamiętać o rozróżnieniu na udar niedokrwienny (zawał mózgu) i udar krwotoczny (wylew). Czy to udar niedokrwienny, czy krwotoczny? Każdy typ udaru wynika z zaburzeń w obrębie naczyń krwionośnych mózgu, które mogą zostać zablokowane albo uszkodzone. W przypadku udaru niedokrwiennego mamy do czynienia z zatrzymaniem dopływu krwi do mózgu. Tak się dzieje, kiedy dochodzi do dużego zwężenia albo całkowitego zamknięcia naczynia, które odpowiada za doprowadzenie krwi do określonego obszaru mózgu. Udar niedokrwienny może mieć charakter: zakrzepowy – wówczas wytwarza się zakrzep zamykający swobodny przepływ krwi w naczyniu krwionośnym; zakrzepowo-zatorowy – wtedy materiał zatorowy dopływający z innej części układu krwionośnego zamyka tętnicę. Ty materiałem jest albo oderwany zakrzep, albo skrzeplina powstająca w sercu; hemodynamiczny – jego przyczyna tkwi w gwałtownym spadku ciśnienia tętniczego, co ogranicza przepływ krwi w naczyniu krwionośnym. Z kolei udar krwotoczny jest powodowany przez pęknięcie naczynia krwionośnego. W efekcie krew wylewa się do okolicznych tkanek. Mimo że oba rodzaje udaru stwarzają wysokie zagrożenie dla życia pacjenta, to jednak udar krwotoczny uważa się za bardziej niebezpieczny. Na pewno częściej ma tragiczny finał. Wyróżnia się krwotoki śródmózgowe, kiedy naczynie uszkodzone zlokalizowane jest wewnątrz mózgu. Drugi typ to krwotok podpajęczynówkowy, w którym naczynie uszkodzone znajduje się na powierzchni mózgu, natomiast krew zaczyna się gromadzić pomiędzy mózgiem a ochronną błoną pajęczą. W tym przypadku dochodzi do pęknięcia naczyniaka lub większego tętniaka. Rozpoznanie wylewu krwi do mózgu Charakterystycznym symptomem udaru krwotocznego okazuje się nagły i wyjątkowo silny ból głowy. Jednocześnie pojawiają się inne objawy jak mdłości, osłabienie kończyn czy brak w nich czucia. W wielu przypadkach dochodzi też do zaburzeń świadomości i widzenia, a także utrata przytomności. Kluczowe w takiej sytuacji jest jak najszybsze wezwanie pomocy – od tego zależy nie tylko zdrowie, ale wręcz życie człowieka. Im wcześniej chory trafi do szpitala, tym większe szanse na jego uratowanie. Czas naprawdę ma ogromne znaczenie. Udzielanie pierwszej pomocy w razie udaru krwotocznego W najgorszej sytuacji są ci, którzy doznają wylewu w samotności. Często nie są w stanie samodzielnie wezwać pomocy. Więcej szczęścia mają osoby mieszkające z kimś albo mające objawy udaru krwotocznego w towarzystwie innych ludzi. Symptomy są na tyle charakterystyczne, że raczej nikt nie powinien mieć wątpliwości, co się dzieje. Pierwsza rzecz, którą należy wykonać, to ułożenie osoby dotkniętej wylewem w pozycji bocznej ustalonej. Następnym krokiem jest oczywiście niezwłoczne wezwanie pogotowia ratunkowego. W oczekiwaniu na karetkę należy cały czas starać się utrzymać kontakt z udarowcem. Może to być mocno utrudnione, ale dla lepszego rokowania trzeba dołożyć wszelkich starań, aby chory nie stracił przytomności. Najprostszym na to sposobem jest zadawanie nieskomplikowanych pytań. Bardzo ważne, aby takiej osoby nie zostawiać samej nawet przez krótką chwilę. Różne przyczyny wylewu Trudno jednoznacznie stwierdzić, co powoduje udar krwotoczny, ponieważ jego przyczyny bywają naprawdę różnorodne. Jest to niewątpliwie dość indywidualna kwestia. Uważać powinny osoby z predyspozycjami genetycznymi. Łatwo je stwierdzić. Wystarczy prześledzić liczbę przypadków występowania nadciśnienia albo udaru w każdej możliwej postaci. To są sygnały wskazujące na spore zagrożenie. Nie oznacza to oczywiście, że każda osoba z określonymi predyspozycjami genetycznymi na pewno przejdzie wylew. Ogromne znaczenie ma tak naprawdę styl życia i żywienia. Niedobry jest brak ruchu, ale równie niebezpieczna zbyt intensywna aktywność fizyczna. Znane są przypadki wylewu krwi do mózgu po przebiegnięciu wielu kilometrów. Tak się np. przytrafiło znanej amerykańskiej aktorce Sharon Stone, która doznała wylewu po joggingu. Warto też zwrócić uwagę na to, co pojawia się na talerzu. Zachowanie odpowiedniej i rozsądnej diety ma ogromny wpływ na zmniejszenie ryzyka wylewu. Najlepszym wyborem okazuje się dieta śródziemnomorska z warzywami na pierwszym planie i niewielką ilością mięsa. Lepiej też unikać picia alkoholu. Nie trzeba być całkowitym abstynentem, ponieważ kieliszek czerwonego, wytrawnego wina jest jak najbardziej wskazany – w diecie śródziemnomorskiej to przecież częsty dodatek do obiadu. Ważne jest jednak zachowanie umiaru. Z kolei palenie papierosów powoduje zwiększenie zagrożenia. Okazuje się, że osoby palące częściej doznają wylewu niż niepalące. Przyczyny czasami są też niezależne od stylu życia. Zdarza się, że wylew jest następstwem urazu głowy np. z powodu upadku. No i najważniejsza rzecz, czyli nadciśnienie tętnicze, które może powodować powstawanie mikrotętniaków w naczyniach mózgowych. Pod wpływem podwyższonego ciśnienia mogą one po prostu pękać.
Przez Gość agnes Witam. Od dzieciństwa miałam czasami *blokadę* w nogach kiedy wchodziłam po schodach, biegałam. Kilka razy się wywaliłam, kiedy noga mi zblokowała się przy zgięciu. Ale ogólnie był spokój. Teraz mam 24 lata. Od kilku miesięcy drętwieją i sztywnieją mi mięśnie głównie rąk i nóg. Znów mam te *zblokowania* w dłoniach, nogach, rękach. Jak wstaje z krzesła to automatycznie nogi mi prostują się i staję na palcach oraz są takie sztywne – mija zazwyczaj po kilku krokach. Bardzo często mam tzw. rękę położnika (dowiedziałam się o tym jak pokazałam lekarzowi rodzinnemu wygięcie mojej ręki). Z trudem odkręcam butelki, słoiki, mam problemy z chwytem, zaciśnięciem dłoni, bo się blokuje i układa właśnie w tę rękę położnika. Czasem bóle głowy, które są mniejsze jak pochylę czoło i je na czymś oprę. Zaciskanie zębów. Drganie powieki jakby tam jakiś robak siedział. Zmęczenie, czasem zdrętwienie pleców. I ból w klatce piersiowej. Dziś właśnie wstałam z dość mocnym bólem na wysokości mostka, który rozchodził się trochę na boki. Nie jestem w stanie się teraz ruszać, głównie rękoma, schylać się, wykręcać, głęboko oddychać, bo boli bardziej. Wczoraj strasznie mi *strzykało* gdzieś kolo mostka, tak jak czasem palce *strzykają*. Nie wiem co robić. Jeszcze drętwienie da się przeżyć, ale ból w klatce piersiowej dziś rano był nie do zniesienia. Teraz ciut lepiej, ale dalej z trudem się ruszam. Nie wiem co w takiej sytuacji robić? Brać leki przeciwbólowe??? W wakacje brałam np magnez forte, czasem 2 razy dziennie, a mimo to miałam nasilone objawy wyżej podane. W październiku oprócz magnezu forte brałam potas i też mimo to objawy się nie zmniejszyły. Byłam u lekarza, zlecił wykonanie badania na magnez, potas i tsh. Wyniki to: sód w surowicy: 141 mmol/l (135-150) potas w surowicy: 4,4 mmol/l (3,5-5,4) magnez w surowicy: 1,87 mEq/l (1,3-2,5) TSH 3gen.: 4,42mIU/L (0,25-4,20) Z tymi wynikami poszłam do neurologa. Odpukanie prawidłowe. Przeprowadził ze mną rozmowę. Niezbyt miłą. Stwierdził że mam psychonerwicę narządową i tężyczkę na podstawie tylko tego co mówiłam. Szczególnie tych faktów: - objawy wymienione wyżej, - studiuję na 2 kierunkach (na jednym mam obronę w lutym 2009), - z powodu wady wrodzonej układu pokarmowego mam z nim problemy od kilku lat (zaburzenia czynnościowe, choroby refluksowe - od początku tego wszystkiego jestem ciągle na lekach zmniejszających wydzielanie soku żołądkowego), - bólu brzucha i bólu głowy, który akurat wtedy miałam, - aktualnie bardzo małostresowego życia. Zadał jeszcze podchwytliwe pytanie czy podjadam czekoladę… Podjadam, ale tylko jak okres mam(zwłaszcza gorzką czekoladę, która jest wtedy nadzwyczaj słodka), bo tak to słodycze są dla mnie za słodkie i zamulające. Kiedyś miałam problemy z tłumionymi gniewami, nerwami i wogóle, ale już od dość dłuższego czasu uważam się za naprawdę szczęśliwą osobę, nie stresuję się obroną którą mam za 3 miesiące, ani drugim kierunkiem, ani chorobą układu pokarmowego - nauczyłam się z tym żyć i wiem jak z tym radzić, aby było w miarę dobrze). Ludzie uważają mnie za bardzo wesołą uśmiechniętą osobę, która w razie komplikacji życiowych powariuje góra kilka godzin, siądzie i zacznie racjonalnie myśleć i szukać szybkiego rozwiązania, co na ogół zdaje egzamin i na dłuższą metę nie ma żadnego stresu. Do tego przez te kilka lat badań układu pokarmowego żaden lekarz nie stwierdził mi nerwicy żołądka ani jelit. Każdy stawiał taką samą diagnozę na podstawie badań jakie wykonał i zawsze wynikała ona z mojej wady wrodzonej i ewentualnych tego konsekwencji była trafna. Kiedyś jak byłam bardzo nerwową osobą chodziłam do kilku psychologów i każdy stwierdzał to samo: wszystko ze mną jest w porządku i nie widzi żadnych objaw jakiejkolwiek nerwicy, lęków, jedynie małą odporność na stres. Do tego ten neurolog zalecił mi kolejną dawkę magnezu, który i tak niezbyt co pomaga, i ewentualnie jakiś lek na nerwicę, lęki. Jeśli jednak chcę ten lek pobrać to muszę iść do lekarza rodzinnego by mi go przepisał, bo ten niełaskaw był wypisać receptę. Dodam też że kilka razy byłam na lekach od nerwic i zawsze się po nich źle czułam i szybko kazano mi je odstawiać – wtedy to układ pokarmowy mi wariował. We wtorek dopiero idę do lekarza rodzinnego, żeby też do endokrynologa dał skierowanie. No i właśnie mam pytanie: CO WŁAŚCIWIE MAM ROBIĆ ORAZ GDZIE I JAKĄ POMOC SZUKAĆ??? Jakie jeszcze badania najlepiej zrobić? Do kogo iść z tym wszystkim? Co robić jak drętwieją mi mięśnie i strasznie klata boli (bo tak naprawdę to wszystko coraz bardziej mi się nasila)?? Będę wdzięczna za jakąkolwiek radę :)
co gorsze udar czy wylew